GELOOF: OVERBODIG OF NODIG – DE DANS VAN OBSERVEREN VAN FEITEN EN INNERLIJK VERTROUWEN KOESTEREN

“Geloof is overbodig, evenals het hebben van idealen. Beide zijn verspilling van energie die nodig is om het aan de dag treden van het feit, dat ‘wat is’, gade te slaan. Geloof en idealen zijn ontsnappingsmiddelen voor het feit en ontsnappen leidt niet tot de beëindiging van smart. Beëindiging van smart betekent namelijk het van moment tot moment begrijpen van het feit.

Er bestaat geen methode of systeem dat tot inzicht leidt, behalve het keuzeloos gewaar zijn van het feit.

Meditatie volgens een systeem betekent je feitelijke toestand ontwijken; het is belangrijker jezelf te begrijpen, dat wil zeggen de voortdurende verandering van je innerlijke toestand, dan te mediteren om god te vinden, of visioenen te hebben, of sensaties en andere vormen van vermaak”.

TEGELIJKERTIJD IS HET VOLGENDE MOGELIJK OOK WAAR:

Emotie, letterlijk ‘energie in beweging’ (e-motie), is een krachtig gevoel dat ons raakt en beweegt. Emoties maken het leven de moeite waard en transformeren onze wereld van een reeks gebeurtenissen en feiten tot een levendige, afwisselende ervaring waar gevoel en feit samenkomen.

Het zou geweldig zijn als we op de golven van onze emoties konden surfen in plaats van overspoeld te worden. 

Hier draait het om als we praten over ‘de emoties de baas zijn’. Als je op de golven van emoties kunt blijven, zal het leven meer aanvoelen als een avontuur en een spel, met meer helderheid.

Wanneer we onze emoties beter begrijpen, wordt het mogelijk om op een nieuwe manier bezig te zijn met geloof. Het betreft dan ongericht geloof (faith) in plaats van gericht geloof (belief). Faith, ongericht geloof, betreft een vast en innig vertrouwen in de waarheid van iets, dat bergen kan verzetten. Het geeft innerlijke vrijheid en veiligheid, niet beïnvloedbaar door technieken van hersenspoeling. 

Geloof/faith is vertrouwen in het onbekende, wat contact met het onzichtbare mogelijk maakt.

Hoe zijn deze beide uitspraken over geloof/faith te rijmen? “Geloof is verspilling” en “Geloof kan bergen verzetten”. Het lijkt erop dat “geloof dat bergen kan verzetten”, de nadruk legt op het intuïtieve en emotionele aspect van geloof, terwijl het eerste ‘geloof is verspilling” benadrukt dat gestructureerd, dogmatisch geloof geen toegang geeft tot diepe inzichten. 

Geloof kan zodoende worden gezien als iets intrinsieks, een ongericht gevoel van vertrouwen, in tegenstelling tot een opgelegd systeem.

Laten we onze emoties willen begrijpen en omarmen als een bron van geloof, terwijl we waakzaam blijven niet te veel vast te houden aan rigide geloofssystemen.