IK WIL WEL VOORUIT, MAAR ….. VERANDEREN … IK BEN HET HELEMAAL ZAT!

Verandering is een constante metgezel in het leven van mensen, van kleine dagelijkse aanpassingen tot ingrijpende levensveranderingen. Maar is verandering echt zinvol, of is het eerder een onvermijdelijkheid waar we ons aan moeten overgeven zonder echte betekenis?

Mensen streven vaak naar verandering in de hoop op verbetering, maar wat als die verbetering niet komt? Dit kan leiden tot gevoelens van teleurstelling en frustratie.

Van nature verlangen mensen naar stabiliteit en routine, en verandering kan deze gevoelens verstoren. Hierdoor kan verandering worden ervaren als iets dat eerder ongemak dan voldoening brengt, waardoor het moeilijk is om de waarde ervan in te zien. Soms biedt het alleen een tijdelijke oplossing voor problemen, terwijl het andere keren zelfs nieuwe problemen kan veroorzaken. Dit kan leiden tot gevoelens van cynisme en wanhoop over de effectiviteit van verandering als instrument voor echte vooruitgang. Ten slotte kan verandering het gevoel van eigen identiteit bedreigen, vooral als het gepaard gaat met verlies van bekende omgevingen, relaties of routines. Verandering lijkt dan zinloos omdat het ons dwingt ons aan te passen aan een nieuwe realiteit die niet langer overeenkomt met wie we zijn.

Het concept van “worden” versus “zijn” is diepgeworteld in verschillende filosofische tradities en biedt inzicht in de dynamiek van verandering en stabiliteit in het menselijk bestaan. Het belang van “zijn”, of het onveranderlijke, en de negatieve gevolgen van het negeren of ontkennen ervan, is groot.

Het “zijnde” vertegenwoordigt vaak een staat van innerlijke rust, vrede en stabiliteit. Het erkennen en omarmen van ons “zijnde” stelt ons in staat om onszelf te accepteren zoals we zijn, zonder de noodzaak om voortdurend te streven naar externe validatie of verandering. Het “zijnde” kan ons verbinden met de diepere essentie van het leven en onze plaats daarin. Door ons bewust te zijn van de onveranderlijke kern van ons bestaan, ontwikkelen we een gevoel van verbondenheid met anderen, de natuur en het universum als geheel.

Aan de andere kant kunnen de negatieve gevolgen van het negeren of ontkennen van het “zijnde” zich manifesteren als emotionele onrust en onvrede.

Het cultiveren van een balans tussen “worden” en “zijn” is essentieel voor ons welzijn. Terwijl “worden” ons uitdaagt om te groeien, te evolueren en nieuwe ervaringen op te doen, biedt het “zijnde” een fundament van stabiliteit en zelfbewustzijn dat ons in staat stelt om veerkrachtig met verandering om te gaan zonder onze innerlijke rust te verliezen.

Laten we elkaar ook eens motiveren om NIET te veranderen!

Even bewust ‘er zijn’ ….. heerlijk!