WAAR ZIJN DE INSPIRERENDE LEIDERS GEBLEVEN?
Of trekken zij zich terug in duistere tijden? Maar wat kenmerkt deze duistere periodes eigenlijk?
Het zijn tijden van politieke instabiliteit, voortdurende conflicten tussen rivaliserende machtsblokken, economische achteruitgang met een dalende levensstandaard voor velen, religieuze en sociale onrust, beperkte intellectuele vooruitgang en sociale ongelijkheid.
Dus, ja, we leven inderdaad in zeer duistere tijden, vooral als we de kwestie van milieu en klimaat meenemen.
Gelukkig zijn er historische voorbeelden waarin duisternis werd omgezet in licht. Europa beleefde na de middeleeuwen de renaissance, met een hernieuwde interesse in kunst, wetenschap, literatuur en filosofie, wat een periode van vernieuwing en vooruitgang bracht. Veel landen in Azië, Afrika en Latijns-Amerika verkregen in de 20e eeuw hun onafhankelijkheid van koloniale overheersing, wat een overgang van onderdrukking naar vrijheid markeerde. De val van de Berlijnse Muur in 1989 betekende het einde van decennia van verdeeldheid en spanning in Europa. De afschaffing van de apartheid in 1994 in Zuid-Afrika bracht hoop op een meer rechtvaardige en verenigde natie.
Deze voorbeelden tonen aan dat zelfs in de diepste duisternis het licht van hoop en vooruitgang kan schijnen. Maar hoe komen mensen aan de wil om zo’n overgang te bewerkstelligen?
Mensen kunnen gemotiveerd worden door diepgewortelde idealen, waarden en overtuigingen die hen inspireren om te streven naar een betere wereld. Het vermogen om zich in te leven in het lijden van anderen en mededogen te voelen, kan mensen aanzetten tot actie om de situatie te verbeteren. Soms kunnen persoonlijke ervaringen van lijden, onrechtvaardigheid of trauma mensen aanzetten tot actie om soortgelijk leed te voorkomen of te verminderen, door hun eigen worstelingen te gebruiken als brandstof voor positieve verandering. In tijden van crisis kan ook de kracht van gemeenschap en solidariteit mensen verenigen in een gezamenlijke inspanning om positieve verandering tot stand te brengen.
En niet in de laatste plaats kunnen inspirerende en charismatische leiders een krachtige invloed hebben op het mobiliseren van mensen en het stimuleren van de wil tot positieve verandering. Door inspirerende visies te delen, moed aan te wakkeren en een gevoel van gemeenschappelijk doel te bevorderen, kunnen leiders anderen motiveren om actie te ondernemen, zelfs in moeilijke omstandigheden.
Kennelijk is de huidige duisternis – hoe onvoorstelbaar ook – nog niet diep genoeg en de rand van de afgrond nog niet genoeg bereikt om dergelijke charismatische leiders naar voren te brengen.